EL COS LIQUID

Performance Technology and Visual Arts The Body Liquid by Brisa MP in 2022. Piece inspired by «The Liquid Society» by Zygmund Bauman.

EL COS LÍQUID

EL CUERPO LÍQUIDO

THE LIQUID BODY

«Aquest és un moment que no té temps»

“Este es un momento que no tiene tiempo”

J. Ricardo Muñoz Pollier. Canto de Autocrítica 1998
Foto de Yolanda Montiel. Gentileza Museo Carmen Thyssen.

The Liquid Body is a technological performative installation piece with various conceptual and aesthetic layers. The piece is inspired by Zygmund Bauman’s Liquid Life concept, which reflects our contemporary life. The Liquid Body intersects with digital technologies, time, circulation of images, information fragmentation, social control, and the ethics of capitalism in the local/global life. This piece posits the machines as new species of our social ecosystem based in LUCHA AI and low tech robots. 

The Liquid Body, uses appropriation as strategy extracting images from social networks, audiovisual platforms and free digital archives. Various analogical materials and technological devices are involved in the piece. LUCHA is a woman machine (computer) based upon Artificial Intelligence. She collaborates in the performance with her voice, interacting with the spectator and the performer for generate actions,  ironic comments, and controversial speeches. 

The Liquid Body establishes the arts,  as a space in which power relationships and critical technologies circulate. The Liquid Body  is based on video installations, an interactive technology performance in real time, using live cameras, situated frontally in the space or marking an itinerary to other spaces.

The performance piece is based upon an open structure, a code,  in which the body is on continuous alert; in which the audience is inside the piece and looking for its own perspective. An anonymous spectator in an open space reveals their identity and she/he will be a co-creative subject of the piece. All technical media and operations, are displayed, where ordinarily these would be hidden. The piece relives Guy Debord’s concept of the spectacle as speculation, product to sell, through the current pyrotechnic effect of performance and technology.

Pieza de Performance instalación y tecnología con diferentes capas conceptuales y estéticas. 

La pieza se inspira en el concepto de Zygmund Bauman acerca de la «La Vida Líquida», para poner en reflexión la vida contemporánea ligada a las tecnologías digitales, al tiempo,  la circulación de las imágenes, la fragmentación, el control social y las éticas de consumo en la vida local / global.  Propone las máquinas como nuevas especies de nuestro ecosistema social a partir de LUCHA IA y  robots de bajas tecnologías de fabricación propia 

El Cuerpo Líquido, tiene como estrategia el Apropiacionismo de imágenes de redes sociales, plataformas audiovisuales y archivos libres. Es una performance- Instalación con materiales diversos y dispositivos tecnológicos, en los que destaca LUCHA, una máquina basada en IA creada en que a través de la voz, colabora e interactúa con el espectador y la Perfomer para generar acciones y discursos irónicos, controvertidos y comprometedores, estableciendo el espacio del arte como un espacio donde circulan las relaciones de poder, y las tecnologías críticas. 

El Cuerpo Líquido se basa en una estructura, un código donde dentro de él , dado a la interacción con el público, no cabe la tradición de la repetición. Merece una alerta continua, y un «estar» del espectador como ente social, dentro de un espacio abierto donde debe elegir su lugar y en el cual devela su identidad, como ciudadano o se hace parte co-creadora de la pieza. 

El espacio en El Cuerpo Líquido es no tradicional y des-jerarquizado, así mismo desmonta la idea de “espectáculo” como producto sistémico y exhibe todo aquello que se quiere borrar, para desde la performatividad del cuerpo y sus trayectorias convivir con los medios y sus procesos, dejándolo a la vista. 

La pieza está basada en  instalaciones  de video- procesos de imagen en tiempo real, y sonido, que se emplazan en el espacio de forma frontal o como recorrido.

Foto de Yolanda Montiel. Gentileza Museo Carmen Thyssen.

És el món on aguditzem les contradiccions del “ser” humanes i humans però ja a pocs els importa perquè no hi ha temps,

però si molt de soroll…

“No hi ha temps” perquè el temps val.

El temps futur ja no és una utopia, està exempt de desitjo…

Mentre el passat és enyorat com una ruïna.

L’espai és fragmentari i multiplicat, igual que el temps és pur flux i immediatesa.

És un temps- espai del cos performatiu de la pantalla de l’aquí -ara el directe i el like.

El fluid de la informació, de les dadas i l’aquós de la relacions humanes, on els cossos semblen pura superfície…

Pel plàstic tot rellisca…

Som cossos consumibles …

Consumim identitats i les reproduïm…

Identitats fetes de dades i del control algorítmic…

Foto de Yolanda Montiel. Gentileza Museo Carmen Thyssen.

Es el mundo donde agudizamos las contradicciones del “ser” humano-a, pero ya a pocos les importa porque no hay tiempo, pero si mucho ruido…

“No hay tiempo” porque el tiempo se cotiza en euros
El tiempo futuro ya no es una utopía, está exento de deseo…
Mientras el pasado es añorado como una ruina.

El espacio es fragmentario y multiplicado, al igual que el tiempo es puro flujo e inmediatez.

Es un tiempo- espacio del cuerpo performativo de la pantalla del aquí -ahora, el directo y el like.

Lo fluido de la información, de los datos, y lo acuoso de la relaciones humanas, donde los cuerpos parecen pura superficie…

Por el plástico todo resbala…
Somos cuerpos consumibles …

Consumimos identidades y las reproducimos…

Identidades hechas de datos y del control algoritmico…

CC: BY- NC – SA

Performance: Brisa MP y LUCHA IA

Diseño sonoro: Alejandro Albornoz, Brisa MP.

Re-programación LUCHA IA, robots y Software en MAX- MSP, video instalaciones: Brisa MP

Vestuario concepto, diseño y manufactura : María José Ríos Araya y Brisa MP

Actualización de ordenadores: G.P

Texto audio: JMP. Pollier y otros.

Pieza desarrollada en Residencia Arts Visuals Centro La Barceloneta. Residencia técnica en Centre Sant Martí (Barcelona) Centro Cultural de España de Santiago con el financiamiento del programa Ventanilla Abierta del Fondo de Cultural del Ministerio de Cultura de Chile.

Agradecimientos : Anna Recasens, Eva Sanguino, Yolanda Montiel, Carolina González, Lily Dufau , Juanki (CCBarceloneta), Elena Crespo y equipo técnico(CCSant Martí)

PRESENTACIONES

XXI Festival de performance y arte de acción PERPETRACIONS BARCELONA. 2022

ENIGMAS

Programa de Artes Vivas del Museo Carmen Thyssen
MÁLAGA. 2022
Perpretacions Festival de Arte de Acción. Foto Carolina Gonzáles. Barcelona, 2022

Scroll Up